En nu? Ergens dejeuneren! In een aangename Franse bistro, een van de beroemde brasserieën of een typische Parijse bouillon.1
Alleen waar?
In het 16e bezoek ik graag Le Scheffer, in de gelijknamige straat, en neem dan plaats op de rode bank aan de muur met de grote wandspiegel. In het 5e eet ik gaarne in het Au Moulin à Vent om er ‘s werelds beste œuf mayonnaise te verorberen. In het 14e slobber ik nog weleens witte wijn aan de zinken toog van mijn favoriete Le V***, terwijl de nette dame rechts van mij een café crème bestelt en de sjofele ouvrier links een pint. En waar kan je in het 12e nu beter eten dan in het beroemde Le Train Blue?
Echter in het 2e? Le Petit Vendôme in Rue des Capucines? Dat is erg gezellig, alleen net iets te ver van hier. Toch maar naar het nabijgelegen Bouillon Julien? Nee, daar ben ik al eens geweest en van het eten was ik nou niet erg gecharmeerd. Al is het Jugendstil-interieur (excusez-moi: Art Nouveau) er bijzonder mooi! Natuurlijk kan ik ook een snelle hap halen bij Faurn de Libanees, iets Chinees sjieks bij Dragon (Cyril Lignac) of een traditionele jambon-beure bij Caractère de Cochon. Maar nee, als ik mezelf dan toch maar eens mag trakteren op een uitgebreid middagmaal dan toch liever in een Franse aangelegenheid met dito voortreffelijke keuken. 2
Nu, wat zal Pudlowski aanbevelen? Aux Lyonnais? Vanwege vakantie gesloten. Gallopin? Erg Parisian chique! Le Brasserie Dubillot? Die ken ik reeds.
Aha, ik zie het al: een zeer aangenaam établissement “à la petite Normande”, iets verder naar het zuiden en in het 1e arrondissement, en waarover ik al veel had gehoord. Een prachtige bouillon met grote spiegels, Art Déco fonkelende kroonluchters, een wenteltrap, fraaie wandtegels met bloemen en sierlijke motieven, rode banken en houten Thonetstoelen. Een restaurant dat tot middernacht geopend is en waar Chirac en Mitterand vaak kwamen genieten van de Normandische gerechten: Le Petit Bouillon Pharamond.
Dat wordt ‘m!
En ik verheug me al op een warme confit de canard faux gras en een flink glas Château Grand Ormeau – Lalande de Pomerol 2018.3
- Waarom ik liever hiervoor kies? Voor een traditionele Europese eetgelegenheid en niet voor een gestileerd, nieuw hipster café of design restaurant? Dat lees je hier: in Venetië. ↩︎
- Ik laat me altijd inspireren door het prachtige boek van François-Régis Gaudry: On va déguster Paris ↩︎
- En vervolgens één van de vele heerlijke toetjes die Parijs rijk is: éclair au chocolat, mille-feuille, Paris-Brest, opéra, saint-honoré, macaron, religieuse, tarte Bourdaloue, îles flottante, baba au rhum. ↩︎
